جاهای دیدنی شیراز

موزه‌ی پارس

موزه‌ی پارس واقع در مرکز شیراز و باغ نظر، نمونه‌ی باشکوهی از معماری دوره‌ی زندیه و یکی از جاهای دیدنی شیراز است. مقبره‌ی کریم‌‌خان زند هم در همین مکان قرار دارد. گردش در باغ از لذایذ این موزه‌گردی است، اما گل‌سرسبد آن، طاق هشت‌ضلعی مرکز موزه است. عمارت که در سال ۱۳۱۰ تبدیل به موزه شد، نمایش‌دهنده‌ی ابزار و آثار هنری دوره‌ی زندیه همچون سلاح، گچ‌کاری‌های رنگارنگ، نقاشی‌های آبرنگ و چند قرآن خطی قدیمی است. تنها تماشای سقف شگفت‌انگیز ورودی موزه کافیست تا بازدید از موزه را در برنامه‌‌ی خود قرار دهید.

مدرسه‌ی خان

امام‌قلی‌خان فرماندار شیراز در قرن دهم هجری، این مدرسه را برای حدود ۱۰۰ دانش‌آموز ساخت. این بنا طی سال‌ها و بر اثر زلزله‌های متعدد آسیب بسیاری دیده است، اما خوشبختانه درگاه و ورودی چشمگیر آن استوار و تقریبا بی‌آسیب باقی مانده است. مقرنس‌های خارق‌العاده‌ی طاق بیرونی و چینش ظریف موزاییک‌‌ها شاهکاری در طراحی‌‌های قدیمی است. محوطه‌ی درونی مدرسه با دیوارهای سنگی یا کاشی‌های زرد و صورتی آراسته شده است.

در کنار این مکان‌ها، دیدن باغ جهان‌نما، تنگِ الله اکبر، بازار نو و دروازه قرآن که احتمالا در مسیر ورود و خروج به شهر از آن می‌گذرید نیز خالی از لطف نیست.

مسجد و حمام وکیل

مسجد وکیل که در همسایگی بازار وکیل واقع شده است، درگاه چشمگیری دارد؛ ورودی با کاشی‌های صورتی شیرازی و ۲ ایوان وسیع تزیین شده است. حیاط اندرونی در میان شاه‌نشین و ایوان‌های کوچک محصور شده است. شبستان مسجد به‌شکلی شگفت‌انگیز از طاق‌های یک‌اندازه‌ی ۷۵ در ۳۵ متری تشکیل شده است. اما عجیب‌ترین قسمت مسجد دسته‌ی ستون‌های چهل‌وهشت‌تایی شبستان است که با نمای عمودی و اسلیمی‌شان فضایی مسحورکننده را خلق کرده‌اند.

شگفتی دیگر مسجد محراب و منبر ۱۴پله‌ای آن است که از سنگ مرمری یکپارچه‌ ساخته شده است. می‌گویند این سنگ به سفارش کریم‌خان از آذربایجان آمده است. بیشتر کاشی‌کاری‌ها با طرح گلدارشان در زمان قاجار اضافه شده‌اند.

در همسایگی مسجد، حمام وکیل از دیگر بناهای دوره‌ی زندیه است. ستون‌های پیچ‌دار و سقفی گنبدی با حفره‌ای در نوک آن نمای زیبایی به حمام بخشیده‌اند. مجسمه‌های مومی درون حمام نشان می‌دهند که پیشینیان چگونه پس از استحمام در گرم‌خانه‌های زیبایی که با سقف‌های طاقی‌شکل، ستون‌ها و حوضچه‌های کوچک مزین شده بودند، در کنار فواره‌ها تجدید نیرو می‌کردند

خانه‌ی زینت‌الملک

این عمارت که هم‌نام دختر صاحب‌ خانه است، در اصل اندرونی باغ نارنجستان بوده است. اتاق‌های بیست‌گانه‌ی عمارت با تابلوهای نقاشی، گچ‌کاری و آینه‌کاری آراسته شده‌اند. موزاییک کف اتاق‌ها طوری طراحی شده‌ است که یادآور طرح فرش ایرانی باشد. باغ‌های خصوصی عمارت به‌همراه فواره‌ها و درختان نخل‌شان، گرمای خورشید را در زمستان به دام می‌اندازند و در تابستان سایه‌ی خنک ایجاد می‌کنند. موزه‌ی زیرزمین عمارت شاید چندان برای خارجی‌ها جذاب نباشد، اما مجسمه‌های مومی اشخاص مشهور شیراز، محلی‌های زیادی را جذب می‌کند